Soms is het OK om de lange weg naar huis te nemen. Het helingsproces houdt zich niet aan een tijdschema, een stappenplan. Het is soms meer een achtbaan. Je hebt ervoor gekozen om op de rit te gaan, maar als je eenmaal op weg bent, kun je er alleen maar meegaan. Door de ups en downs. De langzame klim omhoog en de snelle neerwaartse spiralen.
Maar er zit orde in de chaos lijkt het. Er is een kracht die bij elke stap van de weg bij je is. Als je de broodkruimels kunt volgen, zal het je veilig door het doolhof van je lijden, je pijn en je verwarring leiden. Het zal je voorzien van de juiste informatie, door middel van boeken, tv-programma’s, liedjes, artikelen, video’s, mensen die je ontmoet. Alledaagse dingen veranderen in wegwijzers op je reis als je ervoor openstaat en bereid bent om ze te volgen. De wereld begint je aanwijzingen te geven over wat, waarom en hoe en geeft je ongelooflijke ondersteuning.
Mijn proces
Ik ben nu twee keer aan een diepgaand helingsproces begonnen. En nu aan het einde van de tweede zie ik weer zo duidelijk hoe het universum me alles heeft gegeven wat ik nodig had om hier doorheen te komen. Om mezelf te genezen ver voorbij het punt waarvan ik dacht dat ik het kon bereiken, of ooit heb ervaren. De dingen die ik zelf kon doen, de keren dat ik iemand anders nodig had om me te laten zien wat er onder de pijn zat en hoe ik dat kon helen. De juiste hulp, de juiste modaliteit op het juiste moment.
Ik begon het duidelijk te zien toen ik een paar maanden in mijn eerste helingsproces zat.. De rode loper die werd uitgerold toen ik de knoop doorhakte. Ik ging mezelf helen, omdat ik anders gewoon niet kon leven. Alle dingen die ik nodig had voor mijn genezing werden me op een presenteerblaadje aangereikt. In de juiste volgorde. Op het juiste moment. Goddelijke timing, volgens een goddelijke plan. Niet mijn plan. Het enige wat ik hoefde te doen was me overgeven en de hints opvolgen die in mijn wereld verschenen.
Er waren boeken die ik had gekocht maar nooit had gelezen die ineens reddingsboeien waren. Voorzien van openbaringen, inzicht, troost, manieren om te genezen. Ik hoefde ze alleen maar van de plank te halen en te lezen, de praktijken op te volgen. Tv-programma’s, tijdschriften, liedjes, mensen, je volgende aanwijzing kan overal vandaan komen wanneer je het het minst verwacht. Tegenwoordig lijken de internet algoritmen een hulpmiddel te zijn dat het universum, of bewustzijn, ook graag gebruikt.
Sta open voor het proces
Sta open voor deze hints, maar gebruik onderscheidingsvermogen. Niet alles wat je leest, ziet of hoort is specifiek voor jou bedoeld. Leer het gevoel te herkennen, waarbij je interesse plotseling piekt en volg de broodkruimels op je pad. Het lijkt soms eerst een omweg. Misschien richt het zich op iets waarvan je dacht dat het niet op jou van toepassing was, of zelfs geen healing nodig had. Volg het toch en het kan een sprint blijken te zijn. En dan rust je uit en integreer je tot het volgende naar boven komt.
Er is geen tijdslimiet voor je pad van heling, er is geen deadline of eindpunt. Je moet alleen beslissen dat je beter wilt voor jezelf. Dat je gelukkig wilt zijn, jezelf wilt zijn met alles wat daarbij komt kijken. Soms moet je een tijdje diep gaan en dan kom je weer naar boven voor lucht en dobber je een beetje rond. Je gaat weer naar beneden en misschien kun je de volgende keer dat je boven komt een beetje rondvliegen. Zelfs het omhoog komen voor lucht kan in het begin een enorme doorbraak zijn.
Je hoeft het niet alleen te doen
Dit is mijn punt. Volg de broodkruimels. Weet dat ze er zijn als je ze wilt zien. Je staat er nooit alleen voor in je helingsproces. Zodra je die beslissing hebt genomen, steunt de hele wereld je. Ja, je kunt jezelf helen, maar dat betekent niet dat je het alleen moet doen. En denk niet dat je niet genoeg doet of niet snel genoeg gaat. Blijf open, let op wat je wel heelt, wat je wel leert, wat je wel verandert. En de volgende hint verschijnt wanneer je er klaar voor bent.
Het is echt OK om de lange weg naar huis te nemen.